“Alsof we elkaar al jaren kennen”
Oud en jong, beperking of geen beperking. Iedereen gaat met elkaar om alsof we elkaar al jaren kennen
Berthil van de Weg (18) komt uit Doornspijk en reisde 15 september als deelnemer naar Frankrijk om de Mont Ventoux te beklimmen. Anders dan veel mensen denken, hoef je geen beperking te hebben om deze uitdaging aan te gaan. Berthil vond het vooral heel gaaf om mee te doen en anderen te helpen. Doordeweeks werkt hij bij een technische leverancier van autostoelen in Harderwijk. In zijn vrije tijd brengt hij met vrienden uren door in het jongerencentrum Escape in Elburg. Hij vertelt graag over zijn ervaringen tijdens Mont Ventoux On Wheels (MVOW).
“In het begin moest ik wel even wennen aan de diversiteit in de groep. Er zaten veel deelnemers bij met een beperking en daar krijg ik normaal gesproken niet zo vaak mee te maken. Het was daarom eerst vooral aftasten. Gelukkig gingen mijn vriendin en schoonfamilie ook mee. Maar ik kwam er al snel achter dat iedereen heel relaxed was. Tijdens de trainingen leerde ik de andere deelnemers goed kennen. Iedereen vertelde zijn of haar persoonlijke verhaal. Hierdoor vergat je al snel iemands beperking.”
De klim
“Vanaf het moment dat we de bus instapten was de sfeer goed. Er werd onderweg veel gezongen, gedanst en gelachen. Bij aankomst was alles tot in de puntjes geregeld om ons goed voor te bereiden op de klim. Toen we op donderdag de klim gingen maken was de groep energiek. We wisten wat ons te doen stond. Na driekwart van de klim kregen veel deelnemers het zwaar. Ook ik voelde verzuring in mijn kuiten. Maar ik zag dat ik anderen kon helpen. Daar ging ik dan even naast lopen. Door wat afleiding denk je minder aan het klimmen. Toen we nog vijf kilometer moesten, keek ik om mij heen en hadden we een fantastisch uitzicht. De laatste kilometers heb ik nog enkele rolstoelers de berg opgetrokken. De finish vond ik het meest indrukwekkend. Ik was opgelucht, maar vond het tegelijkertijd ook jammer dat het afgelopen was.”
Zwemmen
“Een moment dat ik niet snel meer zal vergeten, was tijdens een middag zwemmen. Er was een jongen bij in een rolstoel. Ik dacht nog hoe gaat hij straks dat zwembad in? Maar nadat iedereen in het zwembad was, trok hij zijn zwembroek aan en werd hij door de groep het water in getild. In het water werd hij vastgehouden, zodat hij ook kon ‘zwemmen’. Dat vond ik erg indrukwekkend om te zien. Iedereen stond voor elkaar klaar en dat zorgde voor onvergetelijke momenten.”
Vriendschappen
“Tijdens dit avontuur zijn echte vriendschappen ontstaan. Niemand viel tijdens die week buiten de groep. Je zag ook nauwelijks gebruik van mobiele telefoons. Iedereen was oprecht met elkaar bezig. Daardoor zag ik vriendschappen ontstaan. Ik heb nog steeds contact met deelnemers die ik voor de Mont Ventoux On Wheels niet eens kende”, vertelt Berthil enthousiast.